لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد.
کودکان در کنار بازی و سرگرمی، برای سلامت روح و روان خود به اسباب بازیهای مختلف نیاز دارند. به همین دلیل است که از نظر روانشناسی بازی کردن کودک با اسباب بازی، بسیار مهم است و نقش مهمی در شکلگیری آینده او دارد. روانشناسان مختلفی در این باره نظریات مختلفی را ارائه کردهاند که نشان میدهد نباید از اهمیت اسباب بازی در رشد و توسعه شخصیتی کودکان غافل شویم.
باید بدانید که یک اسباب بازی برای کودک در کنار جنبه سرگرمی، نوعی نیاز روحی و روانی برای او به شمار میرود. منظورمان این است که اگر سعی کنیم تا اسباب بازی را از زندگی کودکان دور کنیم، مانند این است که عامل اصلی حیات را از آنها گرفتهایم و باعث میشویم که اختلال بزرگی در زندگی کودک به وجود آید.
بازی کردن با اسباب بازی فقط باعث نمیشود که کودک انرژی خود را تخلیه کند یا چون بازی میکند از میزان شلوغکاریهایش کاسته شود، بلکه میتواند تخیل کودک را رشد دهد و در رشد و سلامت روحی کودک تأثیر مثبت بگذارد.
نکات کلیدی روانشناسی در خرید اسباب بازی دورههای سنی مختلف
- از تولد تا ۶ ماهگی: در این سن میتوانید جغجغههای رنگی و دندونیهایی که اشکال مختلفی دارند خریداری کنید.
- ۶ ماهگی تا ۱ سالگی: اسباب بازیهایی که موزیکال، صدادار و دارای ویژگی حرکتی هستند، مناسب تقویت حواس پنجگانه کودک بوده که باید به آن توجه ویژهای داشته باشید.
- ۱ سالگی تا ۲ سالگی: اسباب بازیهایی مثل انواع مکعبها، وسایل برجسازی و کتاب داستانهای تصویری برای این سنین مناسب هستند.
- ۲ سالگی تا ۳ سالگی: برای کودکانی که در این سن قرار دارند، اسباب بازیهای هل دادنی مانند ماشینهای پلاستیکی، رنگهای انگشتی، توپها، عروسکها و اسباب بازیهای وسایل خانه میتوانند گزینه مناسبی باشند.
- ۳ سالگی تا ۵ سالگی: برای کودکانی که در این سن قرار دارند بازیهایی که شبیه وسایل دنیای واقعی هستند برای کودک مناسب است. بازیهایی مانند پازلها، اعداد، حروف و تصاویر نیز مفید هستند و میتوانند مهارتهای حل مسئله را در کودک تقویت کنند.